مصطفی کمال آتاتورک(1298 - 1356 هـ = 1881 - 1938 م)
مصطفی کمال آتاتورک(1298 - 1356 هـ = 1881 - 1938 م)مصطفی کمال آتاترک
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مصطفی کمال آتاترک
Atatürk Kemal.jpg
آتاترک در دوران ریاست جمهوری
اولین رئیسجمهور ترکیه
مشغول به کار
۲۹ اکتبر ۱۹۲۳ – ۱۰ نوامبر ۱۹۳۸
(۱۵ سال)
نخستوزیر عصمت اینونو
علی فتحی اوکیار
جلال بایار
پس از عبدالمجید دوم (خلیفه عثمانی)
پیش از عصمت اینونو
نخستوزیر ترکیه
مشغول به کار
۳ مهٔ ۱۹۲۰ – ۲۴ ژانویهٔ ۱۹۲۱
پس از انحلال عثمانی
پیش از فوزی پاشا
اطلاعات شخصی
زاده مصطفی[۱]
۱۹ مهٔ ۱۸۸۱[۲]
سالونیک، امپراتوری عثمانی
درگذشت ۱۰ نوامبر ۱۹۳۸ (۵۷ سال)
کاخ دلمهباغچه، استانبول، ترکیه
آرامگاه آنیتکابیر، آنکارا
حزب سیاسی کمیتهٔ اتحاد و پیشرفت، حزب خلق جمهوریخواه
همسر(ان) لطیفه خانم
شغل سیاستمدار
امضا
خدمات نظامی
وفاداری امپراتوری عثمانی (۱۹۱۹–۱۸۹۳)
ترکیه (۱۹۲۷–۱۹۱۹)
خدمت/شاخه Fictitious Ottoman flag 8.svg امپراتوری عثمانی
Flag of Turkish Land Forces Command.svg نیروی زمینی ترکیه
مصطفی کمال آتاتورک (به ترکی استانبولی: Mustafa Kemal Atatürk؛ زاده ۱۸۸۱ – درگذشت ۱۰ نوامبر ۱۹۳۸) رزمنده جنگ استقلال ترکیه و دولتمرد، نویسنده و بنیانگذار جمهوری ترکیه بود. او از طرفداران سکولاریسم و ناسیونالیسم بود. وی استعداد شگرفی در امور نظامی داشت، چنانکه در نبرد چناققلعه (۱۹۱۴) با شعار "Çanakkale geçilmez" یعنی «چناققلعه غیرقابل عبور است»، با سپاهی کوچک در برابر تهاجم سنگین نیروهای دریاییِ کشورهای بریتانیا و فرانسه ایستادگی نمود و مانع تصرف و سقوط استانبول شد. در سال ۱۹۳۴ میلادی نام خانوادگی «آتاترک» ("Atatürk") بهمعنای «پدر ترکها» توسط مجلس ترکیه به وی اهدا گردید و از آن پس داشتن این نام خانوادگی برای هر فرد دیگری ممنوع اعلام شد.
محتویات
۱ زندگینامه
۲ اصلاحات آتاتورک
۳ عصمت اینونو و آتاتورک
۴ مرگ
۵ جایزهٔ بینالمللی صلح آتاترک
۶ آثار
۶.۱ ترجمهشده به فارسی
۶.۲ دربارهٔ آتاترک به فارسی
۷ پانویس
۸ منابع
۹ پیوند به بیرون
زندگینامه
مصطفی کمال پاشا در طول جنگ جهانی اول
او در ۱۸۸۱ در شهر تسالونیکی، در شمال یونان فعلی، که در آن زمان جزئی از امپراتوری عثمانی بود، در خانوادهای مسلمان، و ترک تبار از طبقه متوسط، چشم به جهان گشود. والدینش او را «مصطفی» نامیدند و بعدها آموزگار مدرسه به او لقب «کمال» را داد. پدرش علیرضا، کارمند دولت عثمانی و متجدد بود. مادرش زبیده، زنی متدین بود. اختلاف نظری و مذهبی والدین مصطفی، بر سرنوشت او بسیار تأثیرگذار بود. او ابتدا وارد مکتبی مذهبی شد، سپس آنجا را ترک نموده وارد مدرسه دولتی گشت. پس از اتمام تحصیلات مقدماتی وارد مکتب حربیه (دانشکده جنگ) و سپس به «دانشکده ستاد» وارد شد و به عنوان دانشجوی ممتاز و سروان ستاد، فارغالتحصیل شد.[۳]
بدون نظر